Kıvrak kıvrak oynuyor
o mavi memleketin uzun kolları
koynuna çağırıyor sanki beni
Çıkıp kumlara uzanıyorum kızgın
uzatıp beyaz tenimi
güneşin ellerine
bedenimi saran haykırışları dinliyorum
Tükendiğini sanan şu
yürek canlanıyor
uzak, çok uzak şehirlerden türküler vuruyor kıyıya
usul usul kırmızı bir gül bitiyor bağrımda
garip yapayalnız bir çocuk gibi ağlıyorum
Ey hasretlik !
hani güzel günleri taşıyan minik ayaklar ?
hani bembeyaz güvercinler
haber gelmez
yol uzak
sevdalık hey !
ölürüm ben
gece karanlıkken kapkara
ölürüm, çalarsa gözlerimin mavisi karaya.
6 Temmuz1988 İzmir /Çeşme
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder