6 - BULSAM

Bir gün seni bulsam  yüreğimde

taa derinliklerine bakarım

toplayıp cesaretimi gözlerinin

bilirim,

o vakit pembe bir gül açılır yanağında

öyle  çırpınır ki yüreğim

ne sen duyabilirsin

ne de ben sesini

açılır dudakların tatlı bir gülümsemeyle

hafif bir rüzgar eser

tel tel uçuşur kahverengi saçların

yaslanıp omuzuna şiirler okurum sevda üstüne

saçların  ellerime düştüğünde

dayanamam

ölürüm.

                        17 Nisan 1988 Ankara

5 - İLKYAZ ÜSTÜNE

Esiyor soğuk rüzgarları kuzeyin

sanki gece

bulutlar bekleşir,

dikilmiş önüne güneşin

Nerde o kış mevsiminin oturaklığı?

yağmur mu dedin

günlerce

kar desen öyle

soğuk desen

tipi desen

yine öyle

Ya ilkyaz?

toy delikanlıdan toy

emekleyen bebekten bebek!

sabah,  gülümseyen ılık güneş

açık pencerenden vuran büyüleyici doğa kokusu

öğle sonrası kararan bulutlar

öfkeli haykırışları gökbabanın

bir bakmışsınız çiseliyor yağmur

ardından dolu belki

belli mi olur?

oluk oluk iner seller

işler içimize damlalar 

karışmak istercesine iliklerimize

Akşam,

yine yorgun değişimden

esner gibi estirir derinden.

Nerede o kış mevsiminin oturaklığı

şaşkına çevirir insanı ilkyaz

şaşkına...

                        Nisan 1988 Ankara

4 - KIŞ SONU

Koştum geldim sana

ayağımda ayakkabım

sırtımda  paltom kazağım

Koştum geldim sana

başımda kasket gözümde gözlük

yüreğimde sevdan

koştum onca yolu

düşünerek onları

Yağmur yağdı, kar yağdı

kırağı indi:

            üşüdüm

rüzgar esti:

            savruldum

koptu fırtınalar:

            direndim

yılmadı bu yürek

koştum ben sana

koştum,

yüreğimde sımsıcak sakladığım gülümsemenle.

                        10 Şubat 1988 Ankara

3 - KOŞ

Uzun karanlık yollardan sonra

geldin mağaranın sonuna

aydınlık göründü,

koş ona

Gökyüzü senin

dağ, taş, ova

denizler senin artık

kucakla

Koş gülüm özgürlüğe

bağlan yaşama hınçla

sev insanları

sev ki

dönsün gözlerindeki aydınlık gerçeğe.

                        10 Şubat 1988 Ankara