15 - İSTEK

Dur yağmur

  yağma !

ıslanmasın ağaçlarda dallar

Yağma dur

  yağmur!

ıslanmasın bu göl

            ıslanmasın bu balıklar

Yağma yağmur

  dur !

ıslanmasın gülümün yaprakları

            çürümesin  dallarda çiçekler

Şafakla gelen güneşe yol ver de geçsin

geçsin de

insan gibi

insanoğlu insan gibi doğsun kalbimize.

                        4 Haziran 1988 Yedi Göller

14 - EV

Ötelerde bir ev var

beton yığınların arasında

                        küçük bir ev bu

                        -bizimkine benziyor epeyce-

Ötelerde bir var

            içinde bir gül

            beton yığınları arasından fışkırmış

            yaşam dolu yaşam veren

            güzel ufacık bir gül bu.

           

Demin, ismini kazıdım toprağa o gülün

kazıdım,

eker gibi  tohumları toprağa

"yaşasın yaşam"ı 

            "yaşasın özgürlük"ü

                        "yaşasın büyük insanlık"ı

                                         kazır gibi

                                                           anlıma.

                        16 Haziran 1988 Beytepe

13 - " O "

Ve artık kopunca ondan

vurdu mızrap  tellerine toprağın

sancılar sarar da durur mu rüzgar ?

kalktı ses eyledi durgunluğunu suların

Ama ölümcüldü evin içinde rüzgar

kırgın boyunlarıyla ölümcül kuğular

sımsıkı tutuldu göğün havasıyla

Yenilgi miydi bu

yengi mi

karmaşık ve anlamsız

O yalnızca boşluk ve kuru çatışmaydı herkesçe

oysa omuz verseydi giderayak sevdalara

üstünlüğü onda olacaktı onurun

Şimdiyse yalnızca çemberin üzerinde kavgası

ne  denli hızlanırsa

o denli geriliyor ileriye.

1988

12 - MUTLULUĞUN TÜRKÜSÜ

Bugün pek mutluyum dostlar

işte açtım yüreğimin kapısını

hadi gülüm bitsin bu yabancılık

yensin o müthiş uyum

yensin bu kahredici yabancılığı

Bak,  kopardım zincirini dilimin

döktüm içimi doya doya

nasıl da açtım bir gülümsemeye

doydum.

nasıl  da korkuyordum ayrılmaktan

böylece dargın

Ama bitti gayrı

bitti bunların hepsi

güle güle yabancılığımız

dönme bir daha buralara

Selam sana o müthiş uyum

gel otur gitme bir daha

Bitti  gayrı ayrılığa ağlamalar

kapalı yüreğimin o pas tutmuş köşelerine

vurdu ya güneşin yaşam veren ışıkları

değmen  artık keyfime

Tutun dostlar beni

                                tutun.

Ölüveririm hani mutluluktan

düşüveririm kollarınıza

Kazıyın  bugünü dağa, taşa

kazıyın elinize, yüzünüze

bugün, gülüme gül verdiğim gündür

gülümden yaramın şifasını bulduğum gündür

Kazıyın bunu dostlar

kazıyın en ıssız köşesine varana dünyanın

silinmesin,

unutulmasın şu toprakta

bugünün bıraktığı izler.

                        10 Haziran 1988 Ankara

11 - DİRENÇ TÜRKÜSÜ

Gülemedi gözlerim gülemedi

denedi çok denedi

                        yine de gülemedi gözlerim

yağmur yağdı ıslak ıslak üstüme

            ıslandı gözlerim

                        yağmur damlalarıyla toprağa süzüldü

                                   sarmaş dolaş mavi suları

daha bıkmadım sana ağlamalardan

çevrendeki dikenler

yüreğimde derin yaralar açtı belki

ama bu yürek var ya

                         bıkmadı daha üzülmelerden

gecelerim uykusuz geçebilir

varsın geçsin

dilimde tüy bitebilir seni anlatmalardan

ağzım dilim kuruyabilir

varsın bitsin tüyü dilimin

            varsın kurusun ağzım dilim

                        daha bu dil seni konuşmalardan bıkmadı.

Bu yürek,

bu yürek  bıkmadı bugünleri yaşamaktan

yanık güllerden umut kesmedi

hiç umudunu kesmedi güllerinden

Giderayak bu şehirden

bıkmadı, bıkamadı  hasretliğinden

                        sessizlikten ve sensizlikten

bıkmadı, bıkamadı gülüm

           bu gözler seni görmelerden

                         seni seyretmelerden.

                        4 Haziran 1988 Ankara

10 - YALNIZCA ÖZLEM

  

Buralardan oralara sesim geliyor mu gülüm

seni haykırıyorum yırtılasıya boğazım

duyuyor musun ?

Seni yazıyorum dağa, taşa, göğe

okuyabiliyor musun ?

Bulutları tutuyorum gökyüzünden

gürlesinler diye

herkes duysun seni diye

Seni düşünüyorum tükenesiye aklım

sen de beni düşünüyor musun ?

Koşuyorum sana çatlayasıya

bekliyor musun beni

bekler gibi güneş dolu yarınları ?

                        16 Mayıs 1988 Kütahya

9 - BEKLEYİŞ

Sevdalı bir sessizlik içinde

akıp gidiyor günlerim

anıların bir ucu günlük güneşlik

bir ucu gece.

Her bir yanı sızlar yüreğimin

ağlar sensizliğine gözlerim

daha bir abanır yalnızlık omuzlarıma

her geçen gün artar kalp ağrısı

Anla beni

hoş gör savrukluğumu gülüm

belki yeni gelen günle

açılır dilimin dili

doyasıya anlatırım yalnızlığımı

anlatırım

sensizliğin ezici ağırlığını

işte diye gösteririm yaramı

çünkü senden bekler şifasını

ve bilirsin gülüm

aslında "yabancılığımızın

korkunç bir uyum olduğunu".

                        Mayıs 1988 Ankara

8 - BİN GÜLÜMSEYİŞİN ÖYKÜSÜ

Dağlarında  memleketimin

yaşar yeşilli kahverengili dallar,  geleceğe

telli  duvaklı bir gelin gibi tepelerinde

yeller eser delice

Sevdalık zor iş be kardeşim

bu dağlarla bu memleketle

sevdalık zor be kardeşim

bu sevdalıyla bu ilkyazla

içim durmaz içimde usluca

dolanırım, başımda güllerim taç

türkümü söylerim yalın kılınç dilimle

yeşil yemyeşil bir çayırda kahverengiye aç

Gökyüzünde kucaklaşmış iki gökkuşağı

yüzüme vuran sesi dinler kulaklarım

gülüm canlandığında gözlerimin önümde

sevdasını göğsümde bin gülümsemeyle taşırım.

1988

7 - YİNE HASRET

            Memleketimin nazlı gülü

gel.

            sancım yağmur oldu sarar seni

            yeşerir bahçemde pembe gülüm

gel.

            bu sevda var eder beni

            bedenim ruhum sende.

gel.

                        Nisan 1988 Ankara