Esiyor soğuk rüzgarları kuzeyin
sanki gece
bulutlar bekleşir,
dikilmiş önüne güneşin
Nerde o kış mevsiminin oturaklığı?
yağmur mu dedin
günlerce
kar desen öyle
soğuk desen
tipi desen
yine öyle
Ya ilkyaz?
toy delikanlıdan toy
emekleyen bebekten bebek!
sabah, gülümseyen
ılık güneş
açık pencerenden vuran büyüleyici doğa kokusu
öğle sonrası kararan bulutlar
öfkeli haykırışları gökbabanın
bir bakmışsınız çiseliyor yağmur
ardından dolu belki
belli mi olur?
oluk oluk iner seller
işler içimize damlalar
karışmak istercesine iliklerimize
Akşam,
yine yorgun değişimden
esner gibi estirir derinden.
Nerede o kış mevsiminin oturaklığı
şaşkına çevirir insanı ilkyaz
şaşkına...
Nisan 1988 Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder