Bugün pek mutluyum dostlar
işte açtım yüreğimin kapısını
hadi gülüm bitsin bu yabancılık
yensin o müthiş uyum
yensin bu kahredici yabancılığı
Bak, kopardım
zincirini dilimin
döktüm içimi doya doya
nasıl da açtım bir gülümsemeye
doydum.
nasıl da korkuyordum
ayrılmaktan
böylece dargın
Ama bitti gayrı
bitti bunların hepsi
güle güle yabancılığımız
dönme bir daha buralara
Selam sana o müthiş uyum
gel otur gitme bir daha
Bitti gayrı ayrılığa
ağlamalar
kapalı yüreğimin o pas tutmuş köşelerine
vurdu ya güneşin yaşam veren ışıkları
değmen artık keyfime
Tutun dostlar beni
tutun.
Ölüveririm hani mutluluktan
düşüveririm kollarınıza
Kazıyın bugünü dağa,
taşa
kazıyın elinize, yüzünüze
bugün, gülüme gül verdiğim gündür
gülümden yaramın şifasını bulduğum gündür
Kazıyın bunu dostlar
kazıyın en ıssız köşesine varana dünyanın
silinmesin,
unutulmasın şu toprakta
bugünün bıraktığı izler.
10 Haziran 1988 Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder