Gülemedi gözlerim gülemedi
denedi çok denedi
yine
de gülemedi gözlerim
yağmur yağdı ıslak ıslak üstüme
ıslandı gözlerim
yağmur damlalarıyla toprağa
süzüldü
sarmaş
dolaş mavi suları
daha bıkmadım sana ağlamalardan
çevrendeki dikenler
yüreğimde derin yaralar açtı belki
ama bu yürek var ya
bıkmadı daha üzülmelerden
gecelerim uykusuz geçebilir
varsın geçsin
dilimde tüy bitebilir seni anlatmalardan
ağzım dilim kuruyabilir
varsın bitsin tüyü dilimin
varsın
kurusun ağzım dilim
daha
bu dil seni konuşmalardan bıkmadı.
Bu yürek,
bu yürek bıkmadı
bugünleri yaşamaktan
yanık güllerden umut kesmedi
hiç umudunu kesmedi güllerinden
Giderayak bu şehirden
bıkmadı, bıkamadı
hasretliğinden
sessizlikten
ve sensizlikten
bıkmadı, bıkamadı gülüm
bu gözler seni görmelerden
seni seyretmelerden.
4 Haziran 1988 Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder