19 - GEL

Koşarsın koşarsın da,

kuş tüyünden yastığa  düşürüp başını

gömersin ya yorgun gövdeni kocaman yatağa

sonra buz gibi su getirirler

içersin ya kana kana

dalıp uykulara, tatlı tatlı rüyalar görürsün ya

uyanıp, yanında sevdiğini bulur

uçarsın ya sevincinden havalara

aradığım buydu işte yaşamdan yana

Kuş ötüşü ezgisi gibi tatlı ve coşkulu bir dil

ceylan gözleri gibi ürkek gözlerinde bakışı

Ah ..! Kim bilir

kaç delikanlı duydu bu heyecanı içinde

kaçı kavuştu

kim bilir?

Yırtılan bir deniz, döğülen bir dağ eteği

köylü gibi çalışkan, işçi gibi üretken

ve gönlümün ateşiyle dağlanan garip diyar

götürür acılı yüreklere bir damla şifalı şerbet

gel

       ey

             canım

                       sevdan yüreğimde kömürleneyim der.

Bir  gün, şu yoksul diyarın zengin pınarcıklarına

getireceksen tomurcuklarıyla gülüşünü

bir damla da direnç getir yalnızlığıma

filizlenen dallar yükselince göğe doğru el-

bet kalmaz renksiz

güler gölgesinde iki yürek

Ama bak ağlıyor dalda sabah kuşları

neden?

           bu kaçıncısı ?

                                 bilemem

                                 ne ağacım var ne gölgem

Oysa hala tomurcuklar var bu topraklarda

yazık. Kurudu her şey susuzluktan

senle gelir yaşam suyu damarlarıma

gel

      ey

            canım.....gel !

                        7 Temmuz 1988 Ankara