Sen küçük sevdiceğim benim
dinler misin hiç akşamları doğanın sesini
o kırılgan sessizliği, o karanlığı
ay
ışığında çatlak var bu gece
karanlık
da sevecen biraz
ve
sen biraz daha güzelsin
ben
daha isyankar
Diyorum ki,
yıldızların örgüsüne bir düğüm atsak
çözümsüz olsa
utansa aydınlık
çözemese karmaşalığını
gitmese ay
hiç çözülmese düğüm.
Küçük kızım benim
birlikte gitsek yıldızlara
kıskıvrak tutsak ayrılığı
bırakmasak
sonra, balkonunda çay demlesek uçurtmanın
kapkara gece eleğe dönmüş olsa yine
uzatsak boşluğa ayaklarımızı
dursak öylece
minicik taşlar
gelip geçse ayaklarımızın altından
gıdıklansak, gülsek
Bilmem ister misin ?
ben daha zenginim bu gece
artık milyonlar kadar sevincim
yüzler kadar da üzüntüm var cebimde
attım sıkıntılı kuşkuları
sıcacık ümitler aldım kendime
Bilmem sevinir misin?
gömdüm gün ışığını yüreğime
içimde sakladığım dünyam
donmasın solmasın çıkmadan yaza diye
ve yıllarca yetecek de ay ışığı
aydınlatacak çiçeklerimi
Sen sevdiceğim, ister misin?
küçücük bir "Bulut
Ev " aldım
şöminesiz köşesinden boyasak geceyi beyazla.
9 Nisan 1989 Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder