Ey alaca dağın kumrular deseni
gülebilmez etmeyin gözlerimi
inanın, bir gün çocuklar açacak güne
ve ben uçuşan serçeler gibi
birer birer kaçacağım kırgınlıklardan
Gökyüzünden eser derler rüzgara -tersi ya da -
oysa insanın içindendir fırtınalar
Bir öykü vardır bilir misiniz?
"Çocukluğunun Sesi"
hani bir ses gelir ormandan
izler adam onu
bakar ki çocukluğunun o ses!
Bir rüzgar duyuyorum bir sevda
izlesem
varabilecek miyim çocukluğuma?
12 Mart 1989 Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder